دانش آموز المپیادی و نحوه برخورد والدین با آنها
 
دانش آموزان خلاق و تیزهوش از همان اوایل کودکی ، پر انرژی و کنجکاو می باشند . خلاقیت و پشتکار بالای آنها در حل مسایل روزمره ایشان ، مورد توجه والدین و مسئولین مدرسه قرار می گیرد . آنها از لحاظ توانایی های ذهنی و استدلالی فراتر از هم سن وسالان خود می باشند .
اکثر دانش آموزان تیزهوش ، خود گردان (self regulator)هستند و این بدان معنا است که از انگیزه و انرژی درونی جهت حل و پیشبرد اهداف تحصیلی و زندگی برخوردارند . اولیاء ایشان معمولا ً در مصاحبه ها به این موضوع اذعان می دارند که نیازی به تذکر برای انجام کار و درس خواندن به دانش آموزشان نداشته اند و وی به طور اتوماتیک کار های خویش را در زمان های مقرر انجام می داده است . این گروه از دانش آموزان معمولا ً حساس تر از هم سن وسالان خود هستند و تشخیص و جواب ایشان در ناملایمات باسرعت بیشتری انجام می پذیرد.
با افزایش سن ، نیاز به اقتدار علمی و نیز رسیدن به جایگاه اجتماعی مناسب و استقلال شخصی در ایشان با قوت بیشتری شکل می گیرد. مسئولیت پذیری بالا ، احترام،  تواضع و روحیه ی مثبت اندیش از خصوصیات بارز آنها در سنین نوجوانی است .
این گروه از دانش آموزان با توجه به قدرت علمی بالا و یادگیری مقابله با مسائل مشکل ، حتی در صورت کسب نکردن مدال درالمپیاد ، دانشجویی موفق در دانشگاه ها خواهند بود .
والدین این دانش آموزاندر پرورش ، نگهداری و شکوفایی هر چه بیشتر استعداد و توانمندی های ایشان در مراحل مختلف تحصیلی آنها نقش مهمی دارند . امید دادن به دانش آموز در زمان هایی که وی دچار سرخوردگی و یاس می شود (مانند عدم توانایی در حل مثال هایی خاص و یا کسب نتیجه ضعیف در بعضی از آزمون ها و ...) و نیز یاد آوری توانمندی های وی در زمینه های علمی و شخصیتی ، می توانند انرژی مثبتی در فرزندشان جهت کسب نتایج مطلوب ایجاد نمایند .
والدین با تذکر این نکته "علاقه به یادگیری و ارضای علمی " هدف اصلی خواندن المپیاد است و نه کسب مدال ، می توانند به آرامش دانش آموز خود در طی مسیرالمپیاد کمک شایانی نمایند .
دانش آموزان معمولا نتایج آزمونها ( که نمودی از شخصیت علمی آنهاست ) را به شخصیت حقیقی خود پیش والدین گره
 می زنند و با کسب نتایج ضعیف ،  به سمت افسردگی و یاس پیش می روند .عدم رفتارتند والدین دراثنای این نتایج واشاره به این که افت نمره درضمن آزمونهای مستمرالمپیاد امری غیرطبیعی محسوب نمیشود میتوانندباتقویت روحیه وهمفکری بافرزندشان ونیزبهره مندی ازتجارب مشاورین ودبیران المپیاد بخوبی به رفع این مشکل کمک نمایند.
جهت جلو گیری از خستگی ذهنی و جسمی دانش آموز در مطالعه ی مستمر دروس المپیادی – که مانعی جهت یادگیری مطلوب وی خواهد بود – اولیای گرامی ایشان باید به فکر تفریح و تغذیه ی مناسب ایشان باشند و این را مد نظر قرار بدهند که وی نباید بیش از حد از زندگی اصلی و حقیقی خود دور شود .
والدین با تذکر به این نکته شانس نمی تواند عامل موفقیت در المپیاد ها باشد ، می توانند فرزندشان را به برنامه ریزی جهت کسب نتیجه ی مطلوب در المپیاد ها به همراه عقب نماندن از دروس اصلی تشویق کنند . حفظ روحیه ، وپشتکار دانش آموز در طی همزمان این دومسیرمهمترین اصل جهت پیشرفت تحصیلی آنهامی باشد.
 
سخت گیری بیش از حد والدیندر مطالعه المپیاد ها ، در حالی که دانش آموز المپیادی خود در فشار درس های رسمی مدارس و دروس سخت و فشرده ی المپیادی نیز قراردارد ، معمولا ً نتیجه ی معکوس می دهد و اولیای گرامی باید از آن جدا ً اجتناب نمایند.
 
ومن الله التوفیق
افشین زهتاب آذری